Bezoek, Afscheid, Nieuwe details & Mykonos...
17 oktober 2016 - Míkonos, Griekenland
Lieve familie & vriendjes,
Hier eindelijk weer een verhaal, deze keer schrijf ik het samen met Yireila achter de balie van de spa. Vandaag is een ontzettend rare dag. Het schip is namelijk vanmorgen gecrasht, en er zijn meerdere grote gaten in het schip ontstaan. Dit gebeurde rond 6uur in de ochtend, ik werd er wakker van. Het was een behoorlijke klap en mijn bed trilde. Ik moest bijna opstaan dus ging snel douchen en klaarmaken, ik dacht dat er niks aan de hand was. We horen wel vaker allemaal rare geluiden, omdat we vroeg in de ochtend meestal aankomen in de haven en dan remmen en gaan aanmeren. Deze klap was wel anders, maar zocht er niet direct iets achter. Toen ik eenmaal met shampoo in mijn haren stond werd er door alle crew cabins omgeroepen: First stage response, first stage response.. Het eerste wat ik dacht was shit, dit is geen oefening er is echt iets mis. Het was ondertussen wel aan het doordringen dat we dus echt iets hebben geraakt en dat er nu iets totaal mis is, anders word er geen first stage response team om 6uur uit bed getrommeld. Ondertussen ging ik gewoon verder met klaarmaken om te gaan werken die dag. Wat er dus ondertussen is gebeurd, er zijn na de crash meerdere gaten in het schip gekomen en deck 2 liep vol met water. Toen ik naar het ontbijt liep zag ik alle mannen van first stage response rennen, en roepen. Overal lagen slangen om water weg te pompen, en de walkietalkies maakte overuren. Een stukje verderop stonden alle crewmembers die hun cabin op deck 2 hebben in hun pyjama op de gang te wachten wat er verder met ze ging gebeuren. Na een hele hoop hectiek deze dag bleek de schade zo erg te zijn dat alle passagiers van boord moesten en we diezelfde avond niet meer gingen vertrekken richting Barcelona. Tot grote ergernis van de Franse regering, want die wilde het schip weg hebben. Door de dag heen kwamen er al meerdere mensen van de media naar het schip toe om verslag te doen en foto’s te maken. Binnen no-time stond het al in de franse kranten en alle cruise website’s. Cruise ship with 1000 passengers in Nice got in to an accident, all passangers are evacuated. Ga zo maar door! Al deze passagiers werden naar Barcelona gevlogen, en kregen daar een hotel overnachting, ook krijgen ze de helft van hun cruise terug betaald, en korting op hun aankomende cruise. Terwijl het hele schip in rep en roer is de hele dag, is het in de spa rustig. Maar niet voor mij!
Er stond iets te gebeuren voor mij, ik heb te horen gekregen dat ik overgeplaatst ga worden naar een ander schip. Zodra dat mijn manager het hoorde kwam ze meteen naar mij toe met een stapel papieren in haar handen. Ik wist al wat meteen wat er ging gebeuren, het enige dat ik vroeg was; wanneer vertrek ik? Haar antwoord was; Zaterdag, en het spijt me zo schat, ik heb alles gedaan wat ik kon om je hier te houden. Na alle mailtjes en belletjes naar het hoofdkantoor is het niet gelukt om ze tegen te houden. Mijn manager was erg tevreden over mij, in mijn eerste 2 weken ging het allemaal nog wat lastig omdat je nog niets weet. Maar daarna ging het allemaal vlekkeloos, mijn sales vlogen omhoog. Van $0, ging ik opeens naar $1,300 wat het hoogste was van het hele spa team sinds een paar jaar!! What?! Ik?! Vorige cruise zat ik nog op $0,0 en vertelde ik in mijn vorige verhaal dat ik niet dacht dat ik ooit iets ging verkopen omdat het toch moeilijker was dan verwacht. In mijn 1 op 1 gesprek met mijn manager wilde ze even duidelijk maken dat het heel bijzonder is wat ik bereikt heb in zo’n korte tijd, en al helemaal voor iemand die pas is gestart met haar 1e contract. Ik was iemand met inzicht, een hele goede customer service, en perfecte behandelingen. Letterlijk haar woorden, you will become a superstar. Ontzettend veel potentie om op de grote schepen te gaan werken en aan kop te komen bij de andere top beauty therapisten. Wow, ik was helemaal omver geblazen. Ik had wel het gevoel dat het al wat beter ging, maar je twijfelt toch altijd over jezelf en al helemaal omdat alles nieuw is en je niet weet hoe het allemaal werkt. Toon ik wel genoeg initiatief? Werk ik snel genoeg? Ben ik behulpzaam genoeg naar de klanten? Is mijn engels goed verstaanbaar? Ga zo maar door, nu kan ik met een gerust hart zeggen uhh hell yeah Henrica! Ze stelde me ook gerust dat het op mijn volgende schip helemaal goed gaat komen, en ik me totaal geen zorgen hoef te maken. En dat elk moment tijdens mijn hele avontuur ik altijd contact op kan nemen met haar als ik hulp en begeleiding nodig heb. Na 5 weken heb ik al zo ontzettend veel geleerd op de Pacific Princess, wat gaat er dan allemaal nog wel gebeuren op mijn nieuwe schip.. Nu zijn jullie natuurlijk wel benieuwd waar ik naar toe ga. Ik kan het nu makkelijk nog als een verassing houden maar ik kan mijn enthousiasme natuurlijk niet meer voor me houden. A.S zondag ga ik aanboord van de Queen elizabeth, bij cruiseline Cunard! Dit schip is 2x zo groot, heeft 2000 gasten en een Fantastische itinerary!! Ik start in Mykonos en blijf rondom Europa tot half januari. Dan ga ik door naar Australie, Nieuw-zeeland, China, Japan, Zuid-afrika, Namibie, Marocco, Dubai en nog veel meer bestemmingen die ik nu vergeet. Oh wacht, ik vergeet NEW YORK & AMSTERDAM!! Hahaha! Jongens ik ga weer voet zetten op nederlandse bodem, en dat zelfs met oud op nieuw. Hoe geweldig, met een nederlandse oliebol en een hollands biertje van de tap! Ohh ik proef het al bijna, en de nederlandse temperaturen. Ook ben ik een keer in Brugge en Hamburg. Dus dit word leuk! Tijd voor kusjes en knuffels om de 9 maanden te doorbreken. Terwijl ik dit typ zit ik in het vliegtuig van Nice naar Zurich, waar mijn liefste zwitserse familie mij op staat te wachten. Ik blijf een nachtje bij Manon en Marc voordat ik weer doorvlieg naar Mykonos. Het zijn maar een paar uur maar heb er heel veel zin in!
Over familie gesproken, ik heb nog veel meer te vertellen! Ik heb een aantal bezoekers gehad! Om te beginnen heb ik in het prachtige Dubrovnik ome Peter en tante Rita gezien. We hebben samen Dubrovnik ontdekt, samen gegeten. En zijn met een kabelbaan op de berg van Dubrovnik gegaan. En hier had je het allermooiste uitzicht wat je je maar in kan beelden. Lekker met een aperol Spritz erbij in het zonnetje en nederlands bezoek. Wat wil je nog meer?! Nog een keer ontzettend bedankt voor deze heerlijke dag, ik heb er ontzettend van genoten lieve familie!!
Toen ik mijn volgende halve vrije dag had duurde het even voordat ik van het schip af kon omdat we een bom/terrorist drill hadden. Al het personeel moest een oefening volbrengen en oefenen alsof er een bom is geplaatst op het schip. Iedereen moest zijn eigen ruimtes doorzoeken en de ruimte waar je te werk bent in de openbare gedeeltes van het schip. Dit duurde helaas bijna 2uur dus voordat ik van het schip af kon was het al bijna lunchtijd. Maaaar niet getreurd, ik heb mijn lunch gehad in Valetta, Malta. Met Nederlands bezoek natuurlijk!! Mirna en Jolijn waren heel toevallig deze dag aangekomen heel vroeg in de ochtend in Malta voor hun weekje vakantie. Dus natuurlijk gaan we even meeten. Wat we hebben gedaan? Gegeten natuurlijk en heel veel gekletst! Ik heb ze het uitzicht naar het schip laten zien en moest daarna helaas al weer terug naar het schip omdat ik alleen een halve dag vrij had. Dus er moest weer gewerkt worden! Ontzettend leuk om deze meiden even te zien en bij te kletsen, heel spontaan elkaar even zien in Malta. Hoe toevallig?! Bedankt vrouwkes voor de gezelligheid, tot over 8 maanden, dan doen we het weer dunnetjes over!
Mijn volgende vrije dag was in Livorno! En dit was wel een hele speciale, want deze keer zag ik familie ONBOARD! Dit was een tripje dat was afgesproken, met mijn lieve Mama en grote broeder Joep! Na bijna 3 maanden van elkaar te moeten missen zag ik ze dan eindelijk weer. Vol zenuwen en kriebels in mijn buik werd ik al vroeg wakker. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten en zag ik ze al vroeg in de ochtend. Terwijl we elkaar belde over wie waar was zag ik jullie al lopen. Jullie als 2 verdwaalde typische nederlanders zagen mij natuurlijk niet. Toen jullie me uiteindelijk zagen, letterlijk 1 meter voor jullie neus stond vlogen jullie me in mijn armen. Ontzettend blij en wel 10 knuffels achter elkaar verder gingen we opweg naar mijn schip. Daar was ie dan, de Pacific Princess. Overal moest dan ook uitgebreid foto’s van gemaakt worden, alsof ik chineesjes op pad had. Door de security en op naar mijn cabin! Jullie konden je ogen niet geloven hoe klein dat het was. En muf! En dat je jezelf kan douchen terwijl je op de wc zit omdat de badkamer ini mini is. Meteen door naar de Spa om mijn collega’s en manager te laten zien, en natuurlijk mijn eigen kamertje. Mijn office! De plek waar het grove geld binnen gehaald word, ahum.. Vervolgens alle eetplekken, uitzichtjes etc laten zien. Ze hebben letterlijk alles gezien! Helemaal onder de indruk heb ik de toch weer van het schip afgekregen en zijn we Livorno in gegaan. Gewoon samen op het terras brabants buurten. Heeeerlijk! Livorno even ontdekt en natuurlijk italiaans ijs gegeten. Zonder eten is het verhaal niet compleet natuurlich. Daarna weer even samen van het buffet genieten en toen werd het opeens toch een beetje echt en drong het binnen dat ik hier dan toch echt 9 maanden blijf. En de hele wereld rond ga varen. Dat is voor mijn lieve moedertje natuurlijk wel even slikken. Toen was het alweer tijd om ze van boord te halen want het was bijna tijd om weer te gaan varen. Bezoek van het schip af, en ik ging natuurlijk nog even mee. Elke minuut die ik heb blijf ik bij ze, en dat was wederzijds. Ze hebben als ik me niet vergis wel 2uur staan wachten, eerst van het schip af nog even kletsen, afscheid nemen en vervolgens de sail away kijken. Maar voor dat de kapitein daar eens klaar voor was duurde wel even. Ondertussen stond ik met een collega’tje op het bovenste deck om te zwaaien. Heel veel rare gebaren naar elkaar van een hele verre afstand schoot niet echt op. Dan maar gewoon zwaaien! En of dat ze hebben staan zwaaien, totdat ik alleen nog maar een rose en een zwart puntje zag hebben ze staan zwaaien. Terwijl het ondertussen hartstikke koud was zijn ze tot het einde staan blijven kijken. Zo super fijn om eindelijk ons mam en ons joep te zien, jaja ONS mam en ONS joep! Zo hoort het!
Ik heb dit hele verhaal in verschillende dagen en plekken getypt. Het laatste gedeelte typ ik terwijl ik in de zon lig in Mykonos. Dit is een verhaal apart… Ik zou aanboord gaan van mijn nieuwe schip in Mykonos op zondag de 16e. Het is ondertussen de 17e vandaag. Gisteren ben ik vanaf Zurich naar Mykonos gevlogen waar Marc mij op het vliegveld heeft afgezet om 5u snachts. Het verblijf bij Manon en Marc is van korte duur geweest maar ontzettend leuk! Zo spontaan, krijg je opeens details dat je naar Zurich vliegt en daar een nacht moet blijven. Wie laat je dit weten? Mn lieve familie die daar woont natuurlijk. Meteen een belletje naar ons manonskihiha en terwijl we bellen besluiten we niet om alleen samen een drankje te doen in de buurt van het vliegveld maar om mij op te halen en in OBERFRICK OBERFRICK te blijven slapen (familie vervoordeldonk, denk aan het deuntje van oberfrick als je dit leest, hahaha). Zo gezegd zo gedaan! Ik had een korte vlucht van Nice naar Zurich en daar aangekomen komt ons manonneke mij ophalen. Wat ontzettend bizar! Zo onverwacht ga je elkaar dan opeens weer even zien. Een paar dikke knuffels en een hoop kabaal en gelach verder gaan we opzoek naar een supermarkt want er moet natuurlijk voor deze gelegenheid wel wat te eten in huis zijn bij familie Massenz/Leenders. Na de lading chips, hop met mn koffers de auto in en op naar oberfrick. Onderweg al een aantal herkenbare dingen van onze vorige trip met de kleinkinderen in die sweiss. ’S Ochtends ben je nog in nice op het schip wat in rep en roer is om een hoop water, en dan sta je opeens in de keuken met manon! Hoe bizar! Een panache en een hele hoop grapjes verder was het dan toch tijd om te gaan slapen want het ging een hele korte nacht worden. Aka 3,5u slapen.. oftewel een kort tukkie doen. Snel slapen en alles weer inpakken en op naar zurich airport waar Marc me tot aan de douane begeleid. Lieve Manon en Marc, zupah bedankt voor dit tripje naar jullie. Heb er echt van genoten, het was ook wel weer een heel moeilijk moment omdat je opeens zo dicht bij huis bent. Nu was ik een keer weer in een bekende thuis situatie. Wat als iemand uit nederland nu hierheen rijd om mij op te halen? Dan slaap ik vanavond in mijn eigen bedje? Etc etc. Als ik gewoon niet naar dat nieuwe schip ga, en gewoon eindelijk weer thuis ben mijn vriendinnetjes weer kan zien en de rest van de familie. Met een dubbel gevoel weer door de douane heen en op naar Mykonos. Manon’s grote tip! Ik vloog met Edelweiss, wat werkt met swiss. Ik citeer onze grote held manon; Lieke wakker blijven tijdens deze vlucht want je krijgt verrekes veel te freten! Je krijgt dit en dit en dit en dit…… Niet slapen je moet dit allemaal opeten! Hahahaha! Dit is een duidelijke hardop lach. En of dat ik wakker ben gebleven, zodra ik een stewardess hoorde gingen mn ogen open. En ik heb een lekker ontbijtje gehad daar in de lucht! Manon bedankt!
Eenmaal geland in Mykonos werd het allemaal even wat anders.. oftewel DIKKE VETTE ELLENDE! Als je hebt genoten van mijn positieve verhalen en niet van negatieve verhalen houd, klik dan nu weg want here we go! Mijn koffers kwamen als eerste van de band af, geweldig. Deze dag kon niet meer stuk, ik naar de toiletten om mijn business outfitje aan te trekken en een laag rode lippenstift op en gaan. Zo gezegd zo gedaan. Taxi pakken en op naar de haven, hele aardige chauffeur en vraagt waar ik heen ga in de haven. Ik zeg ik ga aanboord van queen elizabeth, Cunard cruise line. Oh…. Zegt ie. Ik denk oh nee hier komt het! Zoals pap al had voorspeld ligt dat hele verrekte schip niet in Mykonos maar aan de ANDERE KANT VAN GRIEKENLAND!!!!!! Aka 500 KM VERDEROP!! HALLELUJA! Daar sta je dan met al je koffers in je uppie. Dus ik zeg, to the airport please. Zorg maar dat je op een centraal punt bent en bel maar met Steiner emergency dat ze iets gaan regelen. Maar dit was even niet zo makkelijk. Het duurde ze namelijk zo’n 5 uur voordat ik een hotel toegewezen kreeg. Na kapot moe te zijn van mijn hele trip wachten op een vies oud vliegveld, waar alleen maar taaie mik te krijgen is. Oh wacht en ze gaan nog sluiten ook nog! Na wel honderden euros aan buitenlands bellen verder krijg ik ze weer aan de telefoon. Nee nog even afwachten, we zijn bezig. Zodra we iets weten bellen we je terug. Na die 5uur was ik al bijna opgegeten door de vliegen en zwerfkatten die daar rond banjerden. Het thuisfront was natuurlijk al lang geinformeerd van mijn irritaties en leefde erg mee. Na EINDELIJK een hotel toegewezen te krijgen ging ik weer opzoek naar een taxi, helemaal blij en opgelucht ging er nu eindelijk iets gebeuren. Ik lag voor mijn gevoel al in mijn hotel kamer, zo dood en dood op. Met de taxi onderweg naar het hotel, eenmaal aangekomen bij het hotel ziet het uitzicht er geweldig uit. Zeezicht, al die witte huisjes met blauwe luiken. Het griekse beeld. Rara wat kan er nog mis gaan?! Oh wacht, het hotel is al 3 weken GESLOTEN!!!! Daar staan we weer, met tranen in mn ogen kijk ik de chauff aan of die mij weer terug kan brengen naar het vliegveld. Maar natuurlijk meid, leg er nog maar even 20 euro bij. Daar sta je dan, met je koffers voor het vliegveld met een zwerfkat en een zwerm vliegen om je heen. De emmer zat vol, helemaal klaar met steiner en klaar om naar huis te gaan. Dit was t, ik wilde echt niet meer verder. Gewoon het eerste beste vliegtuig pakken en naar huis. Het kan me niet schelen hoeveel het kost, ik wil gewoon naar huis. Dit dus ook met dikke tranen aan de telefoon met het thuisfront melden. Maar nee dat ging niet gebeuren natuurlijk. Steiner weer gebeld en uitgelegd wat er aan de hand is, weer een reactie: i will let you know when i know your details. Het vorige gesloten hotel had al 5uur geduurd, het zal wel midden in de nacht worden voor ik meer weet als t zo door gaat. Papa bellen en vragen of die een hotel wil boeken want het enige wat ik wil is slapen. Terwijl pap aan het zoeken is en bijna aan het boeken is krijg ik iets van Steiner te horen. Ze hebben een hotel.. jaja dat zal wel. Pap naar het hotel laten bellen om te kijken of dit wel open is en of er een reservering voor mij is. Ongekend, open en wel! Op naar de volgende taxi, alweer….. Maar nu kreeg ik gelukkig eindelijk wat ik heb verdiend. Een prachtig hotel, schoon, mooi. Met een uitzicht, jeeeeetje! Oceanview, alles erop en eraan. Terwijl ik dit typ ben ik nog steeds in dit hotel en heb ik uitzicht op het zwembad en aan de andere kant de zee. De foto’s worden zeker toegevoegd. Eindelijk te bed, maar wanneer vertrek ik weer?! Moet ik vannacht alweer vliegen? Morgen ? Over 2 dagen? Geen flauw idee. Dus door alle hectiek en onrust kan ik natuurlijk niet slapen. Dan maar opzoek naar eten en daarna vlug slapen. Na een broodje en white chicks the movie, kon ik wel slapen. En hoe! Ohhh heerlijk, alsof ik nog nooit eerder had geslapen. Optijd op voor een ontbijtje in het hotel en weer afwachten op nieuws. Ondertussen was het 11:00, nog steeds geen bericht van steiner. Vlieg ik vandaag nog? Morgen? Who knows.. Dus maar weer zelf het kantoor bellen. Niemand weet iets, joh verrassend. Dan maar weer een ander telefoonnummer bellen. Gelukkig kreeg ik eindeijk iemand aan de telefoon die meer wist. Nog even geduld henrica dan weet je meer. Ik heb gewacht aan het zwembad en kreeg eindelijk een mail. Vanavond rond 8uur vlieg ik naar Athene, daar blijf ik een nachtje. Dan snachts/ heel vroeg in de ochtend vlieg ik naar Rome, dan van Rome naar Sicilië en hop werken geblazen op het schip. Dus er staat me weer een hele boel te wachten. Tijdens mijn 1e vlucht naar athene mag ik maar 1 koffer meenemen. Oei, probleem 1, ik heb 2 koffers.. laten we hopen dat dit allemaal goed gaat komen op dit kleine vliegveld. Misschien zit er als ik mijn koffer open doe wel een kat in en een boel vliegen. We zullen het allemaal wel weer meemaken. Ik ga weer een boel foto’s toevoegen, die ik heb gemaakt tijdens mijn tijd op het schip, met de familie en van het prachtige hotel hier.
Mijn volgende POSITIEVE verhaal gaat komen vanaf Cunard, Queen elizabeth! Lieve schatjes, bedankt voor het lezen en tot snel! Toedeledokie
Met veel respect en bewondering geniet ik weer van jouw geweldig mooi geschreven verslag! Wat een verhaal zeg....
Ook tussendoor blijven we natuurlijk aardig op de hoogte ( door prive correspondent ;) van jouw wel en wee!
Toi toi toi Lieke, houd moed en hopelijk ga je weer een mooie leerzame tijd tegemoet!
Liefs en groetjes,
Maria
Wat een verhaal zeg, je maakt wat mee daar! Erg leuk om je op deze manier te volgen en je schrijft zo leuk haha! Maar je bent een topper en het gaat je lukken, dat weet ik zeker!
Geniet van alle mooie momenten en van je werk natuurlijk!
Liefs Lianne