Details, Steiner meiden en een hyperactieve start van een wereldreis!?

Zoals al vermeld door Lieke gaat ze ook gebruik maken van een gastschrijver. Tenminste voor dat gedeelte waar die gast dan ook iets van weet of heeft meegekregen.

Op dit moment cruist ons Lieke al door de Middellandse Zee en heeft ze al diverse avonturen meegemaakt op haar boot. Maar voordat het zover was zat ze in Londen, Watford om precies te zijn, op haar details te wachten. En ze kreeg zachtjes aan het idee dat ze er over zou gaan schieten toen Marijn(haar soulmate) haar details kreeg en Lieke weer een week moest wachten. Maar een week later, op donderdag 8 september kreeg ook Lieke haar details. Helemaal hyper appte ze over haar schip…. de Pacific Princess….. en OMG…. ze gaat naar Hawaii, Sydney, Europa, LA, Florida en OMG ik denk zelfs een worldcruise. Wat was dat een leuke donderdag om haar helemaal hyper en stuiterend op de app voorbij zien te komen. Heerlijk.

Nu bleek dat ze zich op zondag 11 september om 8 uur moest melden op haar schip in Dover. Al die meiden krijgen een ticket en worden de hele wereld over gevlogen en Lieke die kan gewoon met bus/trein/undergound en taxi naar haar boot toe. Maar dit was wel lastig om met je bagage voor 9 maanden met het openbaar vervoer op een zondagmorgen naar je boot te moeten reizen.

Aangezien haar vertrek in het weekend viel en wij(Marilou en ik) toch geen andere verplichtingen hadden, hebben wij besloten om Lieke in Londen op te gaan halen en haar persoonlijk naar haar schip te brengen. Gekkenwerk eigenlijk, maar ook kei leuk. Nog even mijn dochter zien voordat haar grote avontuur echt gaat beginnen. Zo gezegd, zo gedaan. Tickets geboekt voor de overtocht en hotel in de buurt van Dover zodat we haar op zondagmorgen alleen maar even op de boot hoeven te zetten.

Na de rit naar Calais met de boot naar Dover en dan nog 2 uurtjes naar Londen(Watford). In de buurt van Londen aangekomen hadden we de instructie gekregen om maar in een parkeergarage te parkeren en dan….. dat was niet helemaal duidelijk. We hadden al gemeld dat we heel erg naar het toilet moesten, dus dat was de eerste prioriteit. Aangezien de YMCA grenst aan een groot shopping centre en dat ‘onze parkeergarage’ daar ook aan grensde was het plan om elkaar in het shopping centre te ontmoeten. Nadat de auto eindelijk geparkeerd was vonden wij snel genoeg de toiletten. Daarna op zoek naar ons Lieke. Heel lang hebben wij niet hoeven zoeken. Ze had ons namelijk al in de gaten voordat wij het toilet hadden gevonden en had besloten om ons maar eens te bespringen bij de uitgang van het toilet. SURPRISE!!!!! Wat was dat leuk om je dochter na 7 weken weer eens te zien. En toen begon het Steiner meisje te praten, te praten en nog wat te vertellen en daarna zei ze nog wat waarna ze weer verder ging met praten. Eigenlijk is dit zo door gegaan totdat wij ze bij haar boot afleverden, toen was ze toch wel een stukje stiller.

Maar goed we hebben in twee uurtjes bijna net zoveel van Londen gezien als Lieke in die 7 weken. Ze wilde ons alles laten zien. We hebben de YMCA gezien(en geroken) met kantine, sporthal en de luxe kamers(!) waar de meiden verbleven. We hebben velen van haar vriendinnen gezien en gesproken en dat was erg leuk om mee te maken. Daarna heeft Lieke ons Watford laten zien. De plekjes waar ze op stap gingen of gingen eten en ze bleef maar praten, Nederlands en Engels. Het gespannen meisje wat we in Düsseldorf op het vliegtuig hebben gezet was in 7 weken tijd een wereldburger geworden. Toch wel iets om trots op te zijn. Daarna terug naar de YMCA om afscheid te gaan nemen van haar vriendinnen. Met zijn allen liepen we naar de auto toe om bij de parkeergarage afscheid van elkaar te nemen. En dat was vooral voor Lieke een emotioneel moment en ook weer heel mooi om mee te kunnen maken. Daarna op weg naar het huis van Lieke’s gastgezin waar we haar bagage op zouden gaan halen. Ze had namelijk al alles ingepakt dus dat was een kwestie van ophalen en dan weer terug naar Dover, dachten wij. Dus niet. Er moest nog van alles ingepakt worden en diverse Oreo koekjes door de pindakaas pot geveegd worden. En natuurlijk moest ook het huis van haar gastgezin bekeken worden en dat was echt een geweldige plek. Hier heeft ze toch een heerlijk plekje gehad en relatief dichtbij haar vriendinnen in de YMCA. Daarna hebben we ons nog even zitten verbazen over hoe haar tas verder werd ingepakt. Alles werd vacuüm verpakt, ja zelfs haar galajurk. En dan gaat er inderdaad heel veel in zo’n relatief kleine tas. Aangezien de bewoners van het gastgezin die dag niet thuis waren werden er nog wat cadeautjes achtergelaten en nog een warm woordje in het gastenboek geschreven waarna we zo rond 7 uur richting Dover vertrokken.

Londen was nu letterlijk achter ons en we konden ons nu gaan richten op haar grote avontuur. De Pacific Princess waarmee ze letterlijk de wereld rond gaat varen. En wat denk je dat Lieke doet? Ze gaat praten, praten en nog eens praten. Lieke heeft zo’n geweldige tijd gehad in Londen, maar ook hard moeten werken en dat kwam er nu allemaal uit. Het ging zelfs zover dat Lieke een van haar 15 verkooppraatjes heeft laten horen, achter in de auto. Hello, I am Henrica….. en zo ratelde het maar door. Heerlijk hoor Lieke, wij hebben ervan genoten.

Uiteindelijk waren we rond de klok van 9 uur bij ons hotel. Het bleek van ongeveer dezelfde kwaliteit te zijn als de YMCA in Londen. Maar goed genoeg voor een nachtje. Nadat we nog wat fish and chips hadden gegeten zijn we toch maar op tijd naar bed gegaan. Wij moe van de lange reis en Lieke al enigszins gespannen voor wat er zondag komen ging.

En dan zondag is het zover, vandaag naar de boot toe. Eerst maar eens een lekker English ontbijtje met alles erop en eraan. Echt veel kreeg ze niet door haar keel en haar buik draaide ook al diverse keren in de rondte. Nu bleek dat we vanuit het restaurant langs de kust af konden kijken en in de verte zagen we al de contouren van een groot schip. Tja dat moet hem toch echt zijn…. Vanaf dat moment was het eten ook klaar, ze had genoeg gehad. En het praten was ook al een stuk minder geworden. Snel de koffer weer vacuüm getrokken, uitchecken en op pad naar haar Pacific Princess.

Het laatste stukje naar Dover was het toch echt een stuk rustiger geworden in de auto. We waren alleen maar bezig met de route en nu leek ze toch weer een beetje op dat gespannen meisje zoals ik dat 7 weken geleden ook naar Düsseldorf heb gebracht. Uiteindelijk konden we haar tot aan de cruise terminal(naast haar schip)brengen. Netjes in het pak, gewassen en gestreken kon ze zich melden en nadat we samen nog een kwartiertje hadden gewacht werd ze opgehaald en hebben wij ons Lieke met een hele dikke knuffel meegegeven. She’s in good hands, werd ons verzekerd. En dat gevoel hadden wij inderdaad ook.

Wat was het heerlijk om even te kunnen zien waar Lieke in Londen heeft geleefd en om haar zo uit te kunnen zwaaien. Gekkenwerk eigenlijk, maar we hadden het niet willen missen.

Sail on sailor

Een hele trotse pappie en een dikke kus van Marilou. X